طایفه عبدولی

در استان لرستان ایلات ، طوایف و تیره هایی از قوم لر و لک زندگی می نمایند که شرایط جغرافیایی این استان پراکندگی این طوایف را تحت تاثیر گذاشته و این استان را به بخش های سلسله و دلفان ، طرحان و رومشکان ، ازنا و التشر و بخش بالا گریوه والوار گرمسیری تقسیم میگردد. که در این مبحث موضوع مورد بیان ما بخش طرحان و طایفه عبدولی است. .بخش طرحان که در بر گیرنده شهرستان کوهدشت و منطقه رومشکان و کونانی و .. می باشد که  ایللات و طوایف زیادی از گذشته تا کنون در آن سکونت دارند که از مهمترین آنها ایل سوری و امرایی است که ایل سوری شامل طوایف:

1-  عبدولی

2-خوشناموند

3- خدانظر

4-  قره علیوند

5-  شاهیوند 

6-  کوتوله            

می باشد .که در این میان طایفه عبدولی را معرفی می نماییم.

طایفه عبدولی از نه تیره تشکیل شده که هر کدام از این تیره ها به تقسیمات کوچکتری به نام باوه(پدر ) تقسیم می شوند .

۱- علی عسکر

۲- علی نقی

۳- علی میرزا

۴-مولی(مرالی)

۵- علی حسن

۶-علی حسین

۷-تقی

۸-رضا

۹-مرادخان

 تیره  علی عسکر به دوشاخه اصلی تقسیم می شود:

1-    احمد –چراغ –نجف از یک مادر هستند به نام تیره احمد

2-   گرابک –مختار –لاله بک از یک مادر و به آنان تیره کرم بک  اطلاق میگردد.

موقعیت جغرافیایی از گذشته تا کنون: طایفه عبدولی در  شهرستان کوهدشت و مناطق اطراف آن زندگی نموده که این مناطق:  سَرکَن  -  لیلانچم (در کنار رودخانه کشکان و نزدیک به جاده سراسری )– گل زرد  و پای پل در حومه کوهدشت . و حدود یک سوم ایی طایفه نیز در شهرستان اندیمشک سکونت دارند.

 منطقه سَرکَن که از کوههای کوهدشت شروع و به رودخانه کشکان می رسد قبل از سکونت عبدولی در این مکان افرادی به نام فلک الدین ها که شجاع و نترس بودند در آن سکونت داشته اند که به خاطر مجاورت با مناطق ساکن طوایف دیگر لرستان از جمله ایل سوری منجر به اختلاف با آنها می شود که در این بین عبدولی ها با کمک ایل سوری به سمت آنها هجوم برده و قبل از درگیری قرار بر این شده که پهلوانان هر دو گروه به کشتی بپردازند  در صورت شکست هر کدام منطقه را به نفع دیگری ترک نماید که در این بین از عبدولی ها غلامرضا فرزند محمد میرزا با پهلوان فلکی به نام کشی مراد و سوزی مراد به کشتی پرداخته که با پیروزی غلامرضا عبدولی پایان می یابد و لذا فلک الدینها مجبور به ترک سرکن که یک منطقه خوش اب و هوایی و مساعد برای کشاورزی و دامداری است می شوند و عبدولی در آنجا تا کنون سکونت پیدا می کنند.

این طایفه اکثراً به شغل دامداری و کشاورزی مشغول هستند که در شهرستان اندیمشک دارای کشاورزی در سطح بالا بصورت مکانیزه و متمرکز  می باشند.

زبان مورد تکلم آنها زبان لری است که با مردم طرحان تقریباً یکسان است و با قطعیت می توان گفت که بیشتر کلمات مورد استفاده و اصطلاحات زبانی آنها از زبان پارسی باستان ریشه گرفته است که مادر زبان فارسی امروزی است. و اگر از مبحث تطبیقی موضوع را بررسی نماییم به راحتی این مسله روشن میگردد. که در آینده در همین وبلاگ این مبحث جداگانه مورد نقد قرار می گیرد.